
พระเก่านั้นย่อมจะแสดงถึงลักษณะสิ่งที่เป็นธรรมชาติของความเก่า เช่น คราบไคลกรุ ที่เกิดจากความชื้นและความร้อนที่ผ่านระยะเวลานานที่อาจจะถูกบรรจุอยู่ในโถ ในดินก็เกิดปฏิกิริยาระหว่างธาตุที่อยู่ในเนื้อองค์พระ และอากาศออกซิเจนและคราบดินซึ่งอาจจะฝั่งแน่นในองค์พระที่ของปลอมนั้นทำออกมาไม่เหมือนธรรมชาติที่สร้างสรร มองไม่เนียนตาไม่เป็นธรรมชาติ และสิ่งที่เป็นจุดสังเกตคือ ความเก่าย่อมระเบิดออกมาจากด้านในมาผสมกับเนื้อด้านนอก เช่นเนื้อองค์พระอาจจะเป็นลักษณะที่เรียกว่าผิวมะกรูดเพราะเกิดจากความร้อนทำให้เนื้อพระที่ผสมจากวัสดุหลายอย่าง ก็เกิดปฏิกิริยาต่างกัน ทำให้เกิดการพองยุบตัวที่ไม่สม่ำเสมอเมื่อพระที่มีอายุหลายร้อยปี ปรากฏการณ์เช่นนี้ย่อมเกิดชึ้นจนไม่เป็นระเบียบหากเราใช้กล้องส่องดู หากจะให้แยกแยะออกได้อย่างง่ายแล้ว จำต้องส่องโดยใช้กล้องขนาด x10 (ที่ใช้ขนาด x10 เพราะว่าเป็นระยะที่สามารถมองเห็นองค์ประกอบเนื้อหาองค์พระที่สามารถจำแนกได้เป็นอย่างดี) เพื่อให้เห็นอณูของเนื้อองค์พระ องค์พระที่มันก็เป็นประเด็นหนึ่งที่เราไม่ควรมองข้าม หากพระที่มีอายุมากประกอบกับวัสดุที่ประกอบขึ้นมีส่วนผสมของว่าน/น้ำมันแล้ว เวลาผ่านไปน้ำที่อยู่ในองค์พระจะระเหยออกมาซึ่งธรรมชาติของน้ำมันจะอยู่บนน้ำเนืองด้วยความถ่วงจำเพาะที่น้อยกว่าทำให้มีไข/น้ำมันเคลือบองค์พระให้เราได้เห็น หากพินิจอย่างละเอียดแล้วจะเห็นธรรมชาติของมันอย่างดี และเราจะเห็นคุณค่าขององค์พระที่ประเมินค่ามิได้ (หากสนใจพระผงสุพรรณองค์นี้ต้องการชมองค์จริงก็สามารถติดต่อได้ตามเมล์นี้ครับหรือชมพระอื่นเพิ่มเติมเพื่อบูชา
คลิกเวป)
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
ร่วมงานวิชาการ