ตำนานผีปอบแลกหน้า
ในบรรดาผีร้ายแล้วนั้น ผีปอบจัดว่าเป็นอสูรกายขั้นที่มีฤทธิ์เดช มีอาคมที่สามารถแสดงออกมาต่อกรกับฝ่ายเทพ หรือบุญฤทธิ์ได้ไม่น้อยหน้ากว่ากัน เพียงแต่ว่าฝ่ายมารหรืออธรรม นั้นเป็นการเป็นไปเพื่อล้างพลาญ ทำลายล้าง เพื่อการไม่ก่อเกิดความสมัครสมานสามัคคี หรือการแตกแยกนั้นเอง ในขั้นมารที่มีฤทธิ์นั้น ผีปอบเป็นอสูรกายชั้นอบายภูมิ มีเมืองอยู่ที่เป็นดินแดนลี้ลับไม่ปรากฏให้โลกมนุษย์หรือโลกวิญญาณได้รับรู้เห็นเช่นทราบความเป็นไป หากไม่มีผู้ศึกษาแล้ว จึงไม่รู้รายละเอียดได้เลย เมื่ออสูรกายเช่นนี้ ขึ้นมาพลุกพล่านในโลกมนุษย์ จึงอาศัยคนหรือมนุษย์ผู้โลภมีกิเลสอยากได้อยากมี เอาวิชาต่างๆมาล่อให้หลงไปเล่าเรียนโดยการบ่น สาบาน เป็นเครื่องผูกมัดจิตใจตนจนสืบถึงลูกถึงหลานตามสายโลหิต ที่กล่าวได้ว่า เป็น กัมมพันธุ กัมมโยนิ กัมมปฏิสรณา เมื่อได้สาบานแลกเปลี่ยนเป็นเครื่องผูกมัดแล้ว มันก็อาศัยคำสัญญาสาบานนั้นเป็นเครื่องอาศัย สิงสู่ร่างของมนุษย์เพื่อออกหากินในยามที่ต้องการ ในตัวอย่างวิชามารของอสูรกายที่เป็นสิ่งล่อลวงใจมนุษย์ตัวอย่างเช่น วิชาข้าวขึ้นเล้า วิชาเลี้ยงม่อนไหม วิชาธรรมบันดาล วิชาอาพัดเหล้า วิชาอ้อปล่อง หรือในแนวเดียวกันที่พยายามฝืนกฏธรรมชาติ ไม่เป็นไปตามวิถีของกรรม เมื่อผีปอบได้แก่อาคมวิชาขึ้นจากการสะสมวิญญาณสัตว์น้อยใหญ่ที่ตนได้ฆ่ากินลงไป จนสามารถแปลงกายได้เป็นลักษณะต่างๆถึง 63 หน้า สามารถแสดงอิทธิฤทธิ์เหนือวิญญาณทั่วไป หรือแม้แต่เทพชั้นต้นได้ จึงไม่แปลกเลยที่ผีปอบบางตัวหรือตัวเดียวหลายวิญญาณสิงสู่ เช่น ผีปอบ 9 ตัว 12 ตัว สามารถเดินทางผ่านเขตแดนข้ามตำบล อำเภอจังหวัดไปได้โดยไม่ยำเกรงเจ้าที่เจ้าทาง พระภูมิมิหลักเมืองเลย หรือ แม้แต่พระภิกษุ สามเณรวัดวาอารามก็ไม่ยำเกรงหวาดกลัว หาก พระนั้นไม่ได้ทรงศีลบริสุทธิ์มีอิทธิฤทธิ์ปราบมารแล้ว จะไม่สามารถขับไล่ถอดถอน ป้องกันอาคมฤทธิเดชของมันไปได้เลย ทั้งยังชักจูงจิตใจคนให้หลงมอมเมาในทรัพย์สินเงินทอง หวยรวยเบอร์ อันเป็นอบายมุขที่เป็นหนทางสู่อบายภูมิที่เหล่าผีปอบเหล่านี้คุ้นเคย
ในบรรดาผีร้ายแล้วนั้น ผีปอบจัดว่าเป็นอสูรกายขั้นที่มีฤทธิ์เดช มีอาคมที่สามารถแสดงออกมาต่อกรกับฝ่ายเทพ หรือบุญฤทธิ์ได้ไม่น้อยหน้ากว่ากัน เพียงแต่ว่าฝ่ายมารหรืออธรรม นั้นเป็นการเป็นไปเพื่อล้างพลาญ ทำลายล้าง เพื่อการไม่ก่อเกิดความสมัครสมานสามัคคี หรือการแตกแยกนั้นเอง ในขั้นมารที่มีฤทธิ์นั้น ผีปอบเป็นอสูรกายชั้นอบายภูมิ มีเมืองอยู่ที่เป็นดินแดนลี้ลับไม่ปรากฏให้โลกมนุษย์หรือโลกวิญญาณได้รับรู้เห็นเช่นทราบความเป็นไป หากไม่มีผู้ศึกษาแล้ว จึงไม่รู้รายละเอียดได้เลย เมื่ออสูรกายเช่นนี้ ขึ้นมาพลุกพล่านในโลกมนุษย์ จึงอาศัยคนหรือมนุษย์ผู้โลภมีกิเลสอยากได้อยากมี เอาวิชาต่างๆมาล่อให้หลงไปเล่าเรียนโดยการบ่น สาบาน เป็นเครื่องผูกมัดจิตใจตนจนสืบถึงลูกถึงหลานตามสายโลหิต ที่กล่าวได้ว่า เป็น กัมมพันธุ กัมมโยนิ กัมมปฏิสรณา เมื่อได้สาบานแลกเปลี่ยนเป็นเครื่องผูกมัดแล้ว มันก็อาศัยคำสัญญาสาบานนั้นเป็นเครื่องอาศัย สิงสู่ร่างของมนุษย์เพื่อออกหากินในยามที่ต้องการ ในตัวอย่างวิชามารของอสูรกายที่เป็นสิ่งล่อลวงใจมนุษย์ตัวอย่างเช่น วิชาข้าวขึ้นเล้า วิชาเลี้ยงม่อนไหม วิชาธรรมบันดาล วิชาอาพัดเหล้า วิชาอ้อปล่อง หรือในแนวเดียวกันที่พยายามฝืนกฏธรรมชาติ ไม่เป็นไปตามวิถีของกรรม เมื่อผีปอบได้แก่อาคมวิชาขึ้นจากการสะสมวิญญาณสัตว์น้อยใหญ่ที่ตนได้ฆ่ากินลงไป จนสามารถแปลงกายได้เป็นลักษณะต่างๆถึง 63 หน้า สามารถแสดงอิทธิฤทธิ์เหนือวิญญาณทั่วไป หรือแม้แต่เทพชั้นต้นได้ จึงไม่แปลกเลยที่ผีปอบบางตัวหรือตัวเดียวหลายวิญญาณสิงสู่ เช่น ผีปอบ 9 ตัว 12 ตัว สามารถเดินทางผ่านเขตแดนข้ามตำบล อำเภอจังหวัดไปได้โดยไม่ยำเกรงเจ้าที่เจ้าทาง พระภูมิมิหลักเมืองเลย หรือ แม้แต่พระภิกษุ สามเณรวัดวาอารามก็ไม่ยำเกรงหวาดกลัว หาก พระนั้นไม่ได้ทรงศีลบริสุทธิ์มีอิทธิฤทธิ์ปราบมารแล้ว จะไม่สามารถขับไล่ถอดถอน ป้องกันอาคมฤทธิเดชของมันไปได้เลย ทั้งยังชักจูงจิตใจคนให้หลงมอมเมาในทรัพย์สินเงินทอง หวยรวยเบอร์ อันเป็นอบายมุขที่เป็นหนทางสู่อบายภูมิที่เหล่าผีปอบเหล่านี้คุ้นเคย
