ในวาระการต่อมาเมื่อมีการจำแนกพิมพ์ทรงอย่างเป็นการแพร่หลายทำให้พระบางส่วนถูกกลืนหายไปจากสาระบบแม้ว่าพระพิมพ์องค์นั้นจะมีพุทธศิลป์ที่น่าจะเป็นไปในลักษณะที่แท้จริงก็ตาม ดังเช่นพุทธศิลป์ที่เกิดจากฝีมือช่างหลวงที่ต้องมีความละเอียดลออและสูงล้ำด้วยความสวยงามเพราะเป็นงานที่จรรโลงของมาจากมือช่างโดยแท้ แต่กลับกลายว่าพระที่ถูกสร้างขึ้นในภายหลังจากการเสกสรรขึ้นจกาฝีมือของการปลอมปนในภายหลัง อันขาดความงดงามทางศิลปะไม่มีความอ่อนช้อยสวยงาม
การศึกษาศิลปะในองค์พระเครื่องก็เป็นอีกหนึ่งของการวิเคราะห์ความยากง่ายของการวินิจฉัยพระเพื่อนำมาซึ่งการบูชาเพื่อเป็นศิริมงคล ว่าท่านจะได้พระแท้ไปครอบครองหรือไม่ เมื่อท่านมีองค์ประกอบของศิลป์และทางโบราณวัตถุแล้ว เชื่อว่าความผิดพลาดที่จะทำให้ห่างไกลจากของเทียมเลียนแบบ ยัดกรุดัง ให้ขมังปั่นราคา คงไม่เกิดล่ะครับท่าน
